'demeanour' - znaczenie słowa po polsku

There is only goodwill here, so drop this savage demeanour."

Jest tu tylko dobra wola, więc porzućcie to zdziczałe zachowanie."

Gone was Clive's usual suave demeanour and collected disposition.

Gdzieś zniknęły zwyczajowe uprzejme zachowanie i opanowanie Clive'a.

When Amy called him in for questioning last week, the man assumed a theatrical demeanour.

Kiedy Amy wezwała go na przesłuchanie w zeszłym tygodniu, mężczyzna przyjął teatralną postawę.

He's been putting on a calm, stoic demeanour, yet I know that under this veneer he's deeply worried.

Przybiera spokojną, stoicką postawę, ale wiem, że pod tą maską jest głęboko zmartwiony.

His demeanour was oftentimes odd, and Mister Oxford was prone to emit strange sounds and laughing hysterically.

Jego zachowanie było często dziwne, a pan Oxford miał skłonność do wydawania dziwnych dźwięków i histerycznego śmiechu.

He was neither good at sports, nor particularly chatty, instead keeping to himself and maintaining a taciturn demeanour.

Nie był ani dobry w sporcie, ani szczególnie rozmowny, zamiast tego trzymał się na uboczu i zachowywał małomówne usposobienie.

Then, his demeanour changed from sombre to enthusiastic, and he started discussing the ways in which the hypothesis could be proven.

Potem jego postawa zmieniła się z ponurej na entuzjastyczną i zaczął dyskutować o sposobach udowodnienia hipotezy.

In colourful shirts, comfortable jeans and fashionable sunglasses only their quiet demeanour distinguished them from countless other tourists.

W kolorowych koszulach, wygodnych dżinsach i modnych okularach przeciwsłonecznych tylko ich ciche usposobienie wyróżniało ich spośród niezliczonych turystów.