'deafen' - znaczenie słowa po polsku

A deafening silence ensued.

Zapadła głucha cisza.

Then, the woman heard a deafening bang.

Wtedy kobieta usłyszała ogłuszający huk.

The noise turned into a deafening clamour.

Hałas zmienił się w ogłuszający wrzask.

Florian's bedside cabinet bursts with a deafening bang.

Szafka przy łóżku Floriana wybucha z ogłuszającym hukiem.

The monster tenses its powerful legs and pounces with a deafening roar.

Potwór napina potężne nogi i rzuca się na mnie z ogłuszającym rykiem.

Blinded by the light, deafened by the expectant silence, you are waiting for the worst.

Oślepiony światłem, ogłuszony wyczekującą ciszą, czekasz na najgorsze.

With a disarming smile and a deafening screech of the roadster's tires, Mitch turned the car around.

Z rozbrajającym uśmiechem i ogłuszającym piskiem opon roadstera, Mitch odwrócił samochód.

He was marching unrelentingly, and, in the exhilaration of the moment, didn't even notice when he struck a large fridge standing on top of a totaled Chevy, toppling it with a deafening rumble.

Maszerował nieubłaganie i, podekscytowany chwilą, nawet nie zauważył, kiedy uderzył dużą lodówkę stojącą na zdezelowanym Chevrolecie, przewracając ją z ogłuszającym hukiem.